วันนี้ "เรามีนัดกัน"
เราก็จำไม่ได้แล้วอ่ะว่าวันไหนนะ ที่เราไปเที่ยวด้วยกันแต่ถ้าจำไม่ผิดก็คือก่อนไปเที่ยวเชียงใหม่ ก็ขอย้อนกลับมาเขียนหน่อย เพราะเป็นความทรงจำที่มีความสุข ปกตอเราจะเขียนไดอารี่เวลาเศร้าๆแต่เราจะหัดใหม่ วันไหนที่เรามีความสุขเรายิ่งต้องเรียบเขียนมันลงไป เพื่อเราจะลืมความสุขนั้นไปชั่วขณะ
วันนี้เรานัดกับ นัทและน้ำฝน ที่สยามตอนแรกเราไม่มีแผนกันเลยว่าจะไปหอศิลป์แต่แบบเราอยากไปกันหมดเลยก็เลยไปกัน เข้าไปดูงานศิลปะกันนานมาก และเราก็สนุกมาก ทุกคนต่างแยกเดินไปดูมุมที่ตัวเองสนใจแบบเงียบๆ ทุกคนในนั้นก็คงจินตนาการหาความหมายของภาพแต่ละภาพอยู่มั้ง ส่วนเราก็จินตนาการไปนั่นแหละ ภาพนี่มันให้ความรู้สึกได้เลยนะ รู็สึกดีเวลาที่เรามองบางที่ ที่ที่เราไม่เคยไปไม่เคยได้เห็นแต่ก็สัมผัสได้ แต่คงจะดีถ้าได้ไปเห็นด้วยตาของตัวเอง เราก็ไปถ่ายรูปเล่นกันแหละ แล้วรูปที่เราชอบที่สุดดันเป็นรูปที่น้ำฝนไม่ชอบ แต่เราชอบนะ รูปข้างล่างนี่แหละ
"คุณภาพแห่งความสุข"
หลังจากนั้นเราก็ไปเดินชอปปิ้งกัน เพราะน้ำฝนชอบดูเสื้อผ้า เรากับนัทเฉยๆแต่เราก็ไปด้วยกัน ไปช่วยกันเลือกตัดสินใจ ถึงเราจะไม่ได้ชอบอะไรเหมือนกันบางอย่าง แต่เราก็พร้อมที่จะรับฟังช่วยตัดสินใจ เพราะเราเต็มใจและยินดี เพราะคำว่าเพื่อนนั่นแหละ ที่ทำให้เราแคร์กันและกัน
กว่าน้ำงนจะเดินดูเสร็จก็เริ่มเย็น เรากับนัทไม่เลิกละความตั้งใจที่จะไปซื้อหนังมาดูที่อยู่ใต้ลิโด และเป็นคราวของน้ำฝนเช่นกันที่ต้องรอเราสองคนเลือกหนังเป็นชั่วโมงเหมือนกันกับตอนที่เรารอน้ำฝนเลือกเสื้อผ้า แต่ไม่มีใครบ่นใคร "เพราะเราเต็มใจ" อยู่เป็นเพื่อนกัน ขากลับเราก็รู็สึกแปลกๆเพราะนัดจะไปเรียนที่พะเยาแล้ว เหมือนไกลกันไปอีกนิด แต่น่าโลกเดี๋ยวนี้ติดต่อกันได้ง่ายเหลือเกิน คิดถึงนัทเหมือนกัน ณ ตอนที่พิมพ์อยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น