"ค่ายแรกของเรา"
นี่เป็นค่ายแรกของเราในรั้วมหาลัยเลยก็ว่าได้ ที่ไปแบบไปเป็นแนวจิตอาสาให้กับชุมชน ครั้งนี้เราไปเพราะเพื่อนชวนไป ก็ไป ก่อนไปเรารู้แค่เพียงว่าเราต้องไปนอนคนเดียวแยกกับเพื่อนที่เราสนิทอีก 2 คนเพราะเป็นสตาฟ เราก็ค่อนข้างกังวลเพราะเราไม่ค่อยกล้าคุยกับใครเท่าไหร่ เราเป็นคนเงียบๆ ชวนคุยไม่เป็น แต่ก็สมัครไปแล้วก็ต้องไปแหละจะมาเบี้ยวคงไม่ดี เราก็เตรียมเสื้อผ้า ยาต่างๆเต็มไปหมด พัดลมพกพา และบำรุงหน้านิดหน่อย แล้วก็ถุงนอน ถุงนอนเราค่อนข้างใหญ่กว่าของคนอื่นมากเลยถูกหาว่าจะไปเที่ยวต่างประเทศ เราใช้กระเป๋าลากเพราะตอนไปเชียงใหม่สะพายเป้แล้วปวดหลัง
วันแรก ของการเดินทางก็ไม่มีอะไรมาก ในความรู้สึกเราตอนนั้นเหมือนย้อนกลับไปค่ายลูกเสือ ตอน ม.3 นั่งรถพัดลมร้อนๆตากแดดไป ผมก็พันกันไปหมด ตอนนั้นยอมรับเลยว่าแบบหงุดหงิดนิดนึงเลยแหละ เพราะมันจี้ข้อเสียของเรามาก เราไม่ชอบที่ร้อนๆ ความอดทนต่ำกับความร้อนมากๆ กว่าจะไปถึงราชบุรีก็เย็นพอดี เราก็ไปทานข้าวเย็นกัน เราจำไม่ได้ว่ามื้อแรกเราทานอะไรไป แต่หลังจากทานเสร็จก็ได้เข้าโบสถ์แหละ รู้สึกสงบมากๆเลย มีกิจกรรมตอนกลางคืน เราใส่ชุดนอนไปแล้วเลยทำอะไรไม่ค่อยสะดวก คืนนั้นเราโดนทำโทษให้ไปเต้น แล้วเราก็เต้นไม่เก่งไม่เป็น เป็นคนขี้อายอ่ะ ก็กลัวคนอื่นกร่อยนะเจอคนแบเรา ปกติอยู่กับแต่หนังสือ ไม่ค่อยอยู่กับคน ฮาาาาาา
คืนแรกของเราอาการซึมเศร้ากำเริบหนักมาก อาจจะเป็นเพราะเรากินยาผิดเวลาด้วย นอนในเต็นท์อีก ตอนนั้นในเต็นท์ที่เราพอคุยด้วยได้ก็มีแมวนี่แหละ แต่ตอนนั้นแมวไปช่วยพี่ๆทำอะไรข้างนอกไม่รู้ คือตอนนั้นเศร้ามากแล้วไม่รู็จะคุยกับใคร ไม่อยากให้คนอื่นมากังวลเรื่องเราด้วยเลยออกไปเดินเล่นข้างนอกโทรหาเพื่อนร้องไห้ คือตอนนั้นเศร้ามากคิดว่าคงไม่มีใครเห็น แต่เหมือนเราจะคิดผิด
วันที่สอง ก็มีไปปลูกข้าวโพด ไปดูชาวบ้านปลูกเห็ดและช่วยแก้ปัญหาให้เขา มีไปดูทำปุยฝ้าย วุ้นที่เอาผักมาทำ ตอนช่วงที่กำลังเดินไปดูปุยฝ้ายอ็อฟดันพูดเรื่องเราร้องไห้ออกมา ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆเลย เราอาจจะคิดมากด้วยว่าอ็อฟพูดเหมือนมันเป็นเรื่องขำๆพูดได้ แต่คือเราไม่ขำเมื่อคินเราเศร้ามากๆ เศร้าแบบแย่มากๆจริงๆ ตอนนั้นเราเลยไม่รู็จะทำอะไรเลย เลยไม่ได้ดูเขาทำปุยฝ้ายอะไรทั้งนั้น นั่งรู้สึกแย่ไป ตอนนั้นพยายามปรับอารมณ์ตัวเองอยู่ ก็คิดตลอดว่าอ็อฟไม่รู็ว่าเราเป็นอะไร เขาก็แค่เห็นแล้วพูดมันออกมา อย่าไปโกรธเขาเลย พอตอนบ่ายเราก็โอเคขึ้นเยอะ ก็ทำกิจกรรมกับคนในกลุ่มสนุกดีนะ ตอนกลางคืนวันนี้มีรอบกองไฟ ก็สนุกดี
วันสุดท้ายก็ไม่มีอะไรมาก เข้าโบสถ์ เล่นกับเด็ก กลับ แวะสวนผึ้ง "เจอร้านขายกรอบรูปที่เราชอบมาก" แต่เสียดายที่ไม่มีขายออนไลน์
ปล.เราอาจจะเขียนไม่ละเอียดเพราะภาพความทรงจำมันเบลอๆไปบ้าง แต่เราจำทุกคนที่ไปค่ายได้ เราดีใจที่เราได้ไปค่ายนี้ เหมือนเป็นค่ายดัดนิสัยเราชั้นดีเลยแหละ ปกติเราไม่เคยต้องมาทำอะไรแบบนี้ ทำให้เราได้รู้จักเพื่อนๆมากขึ้น ฝึกความอดทนตัวเองได้มองเห็นว่าทุกคนมีหลายด้าน อยู่ที่เราเลือกจะมองเขา ถ้าอยากให้โลกในใจเรามีความสุขก็เลือกมองด้านที่เราแฮปปี้กับมัน
"ทริปนี้เราขอจอบคุณแมวเป็นคนแรก ขอบคุณที่เข้ามาคุยกับเรา แมวเป็นคนน่ารักมาก"
"ขอบคุณเฟิร์น สา ที่ชวนมาและขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนและเป็นห่วงกัน"
"ขอบคุณทุกคนที่ทำให้เราหัวเราะยิ้ม และมีประสบการณ์ใหม่ๆ"
 |
| เผลอๆ |
 |
| รูปนี้แมวถ่าย |
