- ซาวได้ก่ -
5:00 - พวกเราถึงสถานีเชียงใหม่ด้วยความเหนื่อยล้าและความอึดอัดไม่สบายตัว แต่โชคดีที่มะปรางมีคุณอาอยู่ที่เชียงใหม่ คุณอามะปรางมารับตรงตามเวลาและพาพวกเราไปบ้านคุณอา เพื่ออาบน้ำและพักผ่อน บ้านคุณอาเป็นบ้านไม้ทั้งหลัง บ้านค่อนข้างสไตล์เชียงใหม่ และมีหมาสองตัวที่เห่าเก่งมาก พวกเราสลับกันอาบน้ำและนอนพัก และแต่งหน้าแต่งตัว หลังจากนั้นคุณอามะปรางได้ทำการจัดแจงหารถเหลืองพาพวกเราเหมาขึ้นดอยอินทนนท์ในราคา 2400 บาท หนึ่งวันกับรับขากลับจากที่พักบนดอยชัวญ่า
ข้าวเช้าของพวกเราคือ "โจ๊กสมเพชร" ขนาดพวกเราไปเช้าแต่คนเต็มร้านมากๆ ตอนนั่งรถคุณฮาให้เลือกระหว่างโจ๊กกับข้าวมันไก่ เราก็ดีใจเพราะเราไม่ชอบกินโจ๊กเลยแต่สรุปทุกคนอยากกินโจ๊ก โอเค ประชาธิปไตยเราต้องยอมรับ พอถึงก็กินโจ๊กหมูใส่ไข่ คืออร่อยมากๆจากคนที่ไม่ชอบเลยกลับกลายเป็น เหย อร่อยต้องมากินอีก พร้อมกับน้ำตาลสด 1 แก้ว มื้อนี้อามะปรางไม่ยอมให้พวกเราจ่าย หลังจากนั้น คุณอามะปรางก็ได้ขับรถไปส่งพวกเราที่วัดพระธาตุจอมทองเพื่อขึ้นดอยอินทนนท์ ระหว่างขับไป คุณอาบอกว่าจะพาพวกเราไปเลี้ยงที่ good view ตอนกลางคืนของอีกวัน และบอกว่าร้านโอ้กะจู๋ เป็นมายังไงทำไมชื่อนี้ และแนะนำการขึ้นรถเดินทางในเชียงใหม่ให้พวกเรา ซึ่งจำเป็นมากในวันพรุ่งนี้ที่พวกเราต้องกลับตัวเมือง ระหว่างทางคุณอาแวะปั๊มเราซื้อหมวกไหมพรหมมาเพราะคิดว่าไม่ไหวแน่ๆเตรียมชุดมาไม่พร้อมเท่าไหร่ พอถึงเราก็ขึ้นรถและขอบคุณคุณอา
ลุงคนขับพูดภาษาเหนือใส่ พวกเราอึ้งแดก งงมาก นี่กะจะบอกว่าเราควรทำข้อตกลงกันว่าห้ามพูดภาษาเหนือใส่ กลัวแม่งโดนนินทา ฮาาา คุณลุงทำการตกลงกับพวกเราว่าจะพาไปเที่ยวนุ่นนี่นั่นให้ครบเลยจะได้ไม่เสียเที่ยว ที่แรกที่คุณลุงพาไป คือ "น้ำตกสิริภูมิ"
น้ำตกสิริภูมิ สวยมากๆแต่ก็มีแค่นั้นแหละ อืม มีแค่นั้นจริงๆตะไคร่เยอะระวังลื่นด้วย นี่โดยอะไรกัดไม่รู้เจ็บขามาก กลัวเป็นอะไรต่อย ก็กลัวตาย อยู่ๆก็มีคนแถวนั้นพูดมาว่า "ไม่ตายหรอก แค่มดกัด" หันไปมองอีกที แผลเริ่มบวม เออ ของป่าแม่งแรงจริง และพวกเราก็เตรียมไปกิ่วแม่ปานต่อ ตอนนั้นพวกมะปรางไปซื้อไอติมมากินแต่เราขึ้นรถมากับกัญเพื่อมาทาแซมบัค
เมื่อถึง "กิ่วแม่ปาน" ตอนนั้นก็เที่ยงๆแหละมั้งถ้าจำไม่ผิด ไม่มีหมอกแล้ว ก็ดีแล้วเพราะพวกเราอยากเห็นวิว จริงๆคือเราตื่นสายและไม่มีแรงมากพอจะไปเช้าๆ เราเสียค่าไกด์นำทาง 200 บาท ไกด์เราชื่อพี่เจ่าเป็นชาวม้ง พี่เขาเดินมา 4 รอบแล้วทั้งวัน อึ้งมากๆ ก่วแม่ปานเป็นอะไรที่ทรมานมาก แต่ก็สวยคุ้มสุดๆไปเลย พอทะลุออกไปเหมือนสวรรค์ ทำให้เห็นว่าธรรมชาตินั้นยิ่งใหญ่มาก มันมีความสวยงามมาก มองลงไปจะเห็นสิ่งที่มนุษย์บางกลุ่มที่เรียกว่านายทุน ที่ทำลายมันและไม่คิดถึงคนอื่น คิดถึงแต่ประโยชน์ของตนเอง เราใช้เวลาเดินกันทั้งหมด 2 ชม.ครึ่ง ทุกคนหิวกันมากเลยบอกลุงคนขับขอกินก่อน
เรามานั่งกินหมูย่างกับไก่ย่าง หมูย่าง 2 จาน ไก่ย่าง 1 จาน ข้าวเหนียวกี่ห่อจำไม่ได้รวมทั้งหมด 210 บาท และเราซื้อไข่ทรงเครื่อง 1 ไม้ 3 ฟอง 25 บาท และมีโค้กอีก 2 ขวด มื้อนั้นอร่อยมากสำหรับเราเพราะหิวมาก จากนั้นพวกเราก็ขึ้นไปถ่ายรูปจุดสูสุดยอกดอยอินทนนท์ แต่เราไม่ได้ไปถ่ายเพราะเราเหนื่อยและติดเกมส์ Otome ฮาฮ่าาา หลังจากนั้นเราก็มุ่งหน้าไปวัดพระธาตุที่มีสองฝั่ง ระหว่างทางเราแวะรับคนเดิน 3 คนเป็นเด็ก มศว ที่เขาไม่ได้เหมารถและกะโบกเอาแต่หาไม่ได้พวกเราสงสารเลยรับมาด้วยกันเพราะจะไปพักที่เดียวกันด้วย
พอถึง "วัดพระธาต" เรารีบไปถ่ายรูปคุณลุงให้เวลา 20 นาทีเราเข้าไปไหว้พระ ที่นั่นลมแรงมากเราจำได้ตอนที่เคยไปกับพี่ปั้น และครั้งนี้หนาวกว่าเดิม เราไปไม่ครบสองฝั่งเพราะเวลามีจำกัดหลังจากนั้นเราก็ไปที่พักกันเลย
"ดอยชัวญ่า วิวสวย" ที่พักของพวกเราคืนนี้ พอถึงที่เราคิดค่าโดยสารของ 3 คนนั้น 300 บาท เราไปทำการจองเต็นท์และพื้นที่กางเต็นท์กับกัน และให้เืพ่อนคนที่เหลือเตรียมขนของ เราจองเต็นท์ 400 สองเต็นท์และก็เสื่อ 2 ผืน หมอน 1 ใบของออม หลังจากนั้นเราทำการสุ่มด้วยแอป random ว่าใครจะได้นอนกับใคร สรุปคือ เต็นท์แรก กัญ ออม ปุ๋ย เต็นทืสอง มะปราง น้ำฝน พลอยวี คืนนั้นเราปิ้งหมูกระทะกันกินด้วยราคาชุดใหญ่ 600 บาท เราเจอปัญหาคือตรงที่เรานั่งกินกันไม่มีแสงไฟพอที่จะมองเห็นกระทะ กัญเห็นความเป็นไปได้ที่จะเอาไปฉายมาคล้องไว้ที่หมวกไหมพรหมที่มีจุดของเรา และมันเวิร์คมากพอดีมากๆ มื้อนั้นเราเลยเหมือนคนที่ส่องไปส่องกบตอนกลางคืน พอกินเสร็จทุกคนไปล้างหน้าแปรงฟันและทุกคนตัดสินใจว่า จะไม่อาบน้ำ
หลังจากนั้นทุกคนมารวมกันที่เต็นท์เราเพื่อนเล่นอะไรสนุกๆ พร้อมกับสปายซ์และฟูลมูน มีเรากับออมที่ไม่ดื่มกันสองคน และมีเราคนเดียวที่ไม่เล่นไพ่เพราะเราเล่นไพ่ไม่เป็น คืนนั้นเราง่วงมากๆ จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายเตรียมนอน คืนนั้นหนาวมาก ดีที่มีถุงนอนอุ่นมาก แต่มีสิ่งเดียวที่เหมือนจะรบกวนคนทั้งพื้นที่คือมีเต็นท์นังเมาใกล้ๆพวกเรา เสียงดังทั้งคืนมีคนออกมาว่าก็ไม่หยุดนะเฮ้ย คืนนั้นเราซึมเศร้านิดนึงเลยออกจากเต็นท์มาสูดอากาศก็ดีขึ้นแล้วก็ไปนอนได้ 1 ชมครึ่งก็ตื่น จบสำหรับวันแรก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น