วันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

ปี 1 เทอม 2

อ่ะโควต้ารอบ 2 ประกาศและ กดได้ 4 ตัวจาก 5 ตัว ถือว่าดีอยู่
แต่ดีเข้าไปใหญ่ในเมื่อได้ Ba204. อาจารย์เอกรินทร์ ยลระบิล อิอิ ที่ใครๆก็บอกว่า The best ว่ะพวกกก จะตั้งใจเรียนนน
แต่ตอนนี้ขอไปสู้กับ final ก่อนนะจ้ะ ฮึบๆๆๆ
ได้เรียน 7 ตัวนาจาเทอมหน้าาา

วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558

คะแนน Ba203

Max = 112
เราได้คะแนน 105 ซึ่งเป็นลำดับที่ 3 ของ sec 
ดีใจมากกับคะแนนที่ออกมา และจะพยายามทำให้ได้แบบนี้ตลอด หรือดีขึ้น จะไม่ประมาทหรือเหลิงนึกว่าตัวเองเก่ง สู้ๆๆ

ที่ 1 นี่รหัส 56 ยอมค่ะ 555555 เรารหัส 58

วันพุธที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2558

midterm BA203 และการเตรียมตัวสู้ Final

เอ้ออ ลืมบอกแนวข้อสอบ ฺ BA203 เนาะ ก็คือตอนสอบเขาจะแจกสมุดมาให้เลยเปล่าๆ 1 เล่ม......
ค่ะ สมุดกระดาษเปล่า ไว้เขียนคำตอบในข้อสอบนั่นแหละค่ะ
แยกตัวชีทโจทย์มาอีก 1 ก็มีแค่นี้แหละที่จะบอก 555


-- การเตรียมตัวครั้งใหม่สำหรับ Final อีกเดือนกว่าๆ

จะกลับมาอ่านหนังสือก่อนเรียนและทบทวนบทเรียนของแต่ละวันทุกครั้ง ตอนแรกที่เปิดเทอมก็ทำได้อยู่ช่วงนึง แต่ก็มีช่วงนึงที่มีกิจกรมหนักและก็ได้แค่ทวนของแต่ละวันในวิชาที่ชอบ และก็ทำการบ้านเสร็จ ไม่ได้อ่านล่วงหน้าไป วิชาทีมไ่ชอบเลยอาจจะไม่ได้เข้าใจดีมากนัก ก็จะกลับมาตั้งใจแม้ว่าจะไม่ชอบ ก็คิดซะว่ามันเป็นด่านๆนึงที่เราต้องผ่านมันไป เพื่อไปเรียนวิชาที่เราอยากเรียน

ยิ้มสู้เว้ยยยยยยยยยย  ไปอ่านทวนของวันนี้แล้วน้าาา บรัยยย


วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ประกาศคะแนน AC201 และการสอบ BA203

ความจริงคะแนนออกตั้งแต่ เมื่อวันที่ 12 เวลา 00:02
ก็มีข้อความส่งเข้ามาในอีเมล์ นั่นคือข้อความ บอกคะแนนมิดเทอมวิชา AC201
เราเห็นคะแนนอย่างเดียวก็เออ ก็โอเค ไม่ดีไม่แย่หรอก มีแต่คะแนนเราไงเลยคิดแบบนั้น
เราได้ 55/70 คิดเป็นเปอร์เซ็นก็ประมาณ 78 เปอร์เซ็นเลย ก็ไม่แย่เนอะ (มั้ง)

พอเข้าเฟสบุคกลุ่มเท่านั้น ค่ามีนสูงมาก 26.86 อ่อมันต้องหารให้เหลือ 40 ด้วย เราหารแล้วเหลือ 31.43
ซึ่งพอเทียบกับมีนก็เกินมานิดเดียวเอง แล้วนะคนถอนอีก มีนขึ้นแน่ๆ
ไอ้เราก็จิตตกนั้งคำนวณใหม่ทั้งหมด ว่าถ้ามีคนถอนออกหมด(สำหรับคนที่ตกมีน)
มันจะกลายมาเป็น 29 คือกูคง c แน่ไม่งั้น แต่ใจนึงก็แบบไม่อยากเรียนแล้วอ่ะ ไม่อยากมาลงเรียนอีกแล้ว
ไม่ชอบวิชานี้จริงๆ รู้สึกดีใจที่เลือกเรียนบริหาร


BA203 = Business Analysis 203

 เป็นวิชาที่ชอบมากๆ เพราะมันเป็นคณิตศาสตร์ด้วยและมั้ง รู้สึกสนุกทุกครั้งที่เรียน รู้สึกเข้าใจจริงๆ อาจารย์อธิบายลึกละเอียดมาก ถามได้ และคิดว่าวิชานี้นี่เอาไปใช้ได้จริงๆ ข้อสอบวันนี้ถามว่ายากไหมก็ไม่ยากไม่ง่าย เน้นรอบคอบ เพราะอาจารย์ก็ซ่อนจุดหลอกไว้เยอะเหมือนกัน แถมทำให้ตายใจแต่ก็เอาข้อยากสุดไว้ท้ายสุด 555 แต่รักอาจารย์มาก อาจารย์น่ารัก สอนดี ลงเลย อ.เอกจิตต์ :))

รอคะแนนออกจะมาบอก แต่กลัวพลิกจังเลย คงไม่หรอกมั้ง 55555

วันอาทิตย์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2558

midterm AC201

ขอระบาย ข้อสอบมหาลัยยากจริงๆ
ตัวเราอ่านและทำความเข้าใจ และทำแบบฝึกหัดครบจบ 3 รอบกว่าๆ
แต่วันนี้ตอนทำข้อสอบ รนด้วย อะไรด้วยหลายๆอย่าง
ข้อสอบเยอะ กดไปกดมา ปวดหัวยอดไม่เท่ากัน 2 ฝั่งอีก
คือแบบ เอาจริงๆเราก็หวัง A นะแต่พอสอบแล้วแบบขอให้ไม่ต่ำกว่า mean เหอะ

เราก็เสียใจนะขยันอ่านทบทวนมาตลอด อ่านมาทำมาตลอดแต่ผลเป็นแบบนี้ก็เสียใจแหละ
รอคะแนนออกรอชะตาชีวิต

วันเสาร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2558

เฮ้ วันสุดท้ายของการร้องเพลง

วันนี้ เป็นวันแข่งร้องเพลงของคณะ ร้องมาจะ 2 เดือนได้ ไอ้ตอนแรกเราก็นึกว่าจะได้นั่งรถตู้ไปท่าพระจันทร์ จากรังสิต... รถเมล์จ้าา 

สิวดิ สิวดิ. สิวดิสาดดดด!!
โต๊ะเราไม่หวังที่ 1 แต่ขอให้มันเต็มที่ก็พอ แต่ตอนนี้หิวมาก จะถึงยังวะ

ชาวบล็อกเกอร์ช่วยภาวนาให้ลุล่วงไปด้วยดีด้วยยย

วันอังคารที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2558

Everything works out in the end

Now I know that it's all over.
I better learned to start again.
They told me "Everything works out in the end"

- วันฟ้าหม่น

วันเสาร์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2558

เฉลยสายรหัส

วันนี้เฉลยสายรหัส ตอนเช้าก็มีกิจกรรมเข้าฐาน 4 ฐานกับเพื่อนๆ พอจะเฉลยสายรหัสพี่ๆก็ปิดตา แล้วคือนั่งรอนานมากก็ไม่มีพี่ แล้วก็เผลอสบดกับตัวเองว่า "เชี่ยและ พี่รหัสไม่มาหรอวะ" แล้วอยู่ๆก็มีพี่ ผช มาถามว่าพี่รหัสน้อง ผญ หรือ ผช ก็บอกไปว่า ผญ พี่เขาบอกว่าพี่รหัสไม่มานะฝากไปกับสายพี่แทน เราก็ตอบ อ่อค่ะๆ แล้วก็ถามไรนิดหน่อยพี่ก็ไม่ยอมเปิดตาสักที ก็เลยบอกว่าเปิดเลยก็ได้พี่เขาไม่มาสรุปโดนหลอกพี่เขาเป็นพี่สายรหัสนี่แหละแต่เขาอยากเห็นกูร้องไห้5555 แต่ไม่ ผิดคลาดจ้า กูร้อน แอบเซ็งนิดหน่อยที่พี่รหัสไม่มาแล้วไม่บอกจะได้นอนอยู่บ้าน พี่ก็พาไปกินเยอะแยะมากมายยย

วันศุกร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558

จะเป็นนักศึกษาเต็มตัวแล้ว

หลังจากที่ไม่ได้เขียนมานาน ตอนนี้ได้เรียนคณะที่ตัวเองอยากเรียนแล้วและเป็นมหาวิทยาลัยในฝันของเราด้วย พาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาธรรมศาสตร์ รู้สึกภูมิใจและดีใจมากที่สอบเข้ามาได้ แต่...ชีวิตในมหาลัยนั้นจะเป็นยังไงนี่สิ 555 5

ที่ผ่านมาทางคณะเรามีกิจกรรมค่อนข้างเยอะ เพราะมีประกวดร้องเพลงด้วยก็นัดซ้อมกันอยู่เป็นพักๆ เราอยู่โต๊ะที่ว่าสุดชิวว ซ้อมน้อยกว่าโต๊ะอื่นมาก แต่การมาทำกิจกรรมบ่อยๆทำให้รู้จักเพื่อนมากขึ้น ก็เป็นเรื่องดี ช่วงตอนมาซ้อมร้องเพลงก็ต้องมีวินัยกับตัวเอง ต้องตื่นให้ทัน หาข้าวกินเอง ดูแลชีวิตตัวเอง บริหารจัดการเงินเอง ไม่เหมือนตอนมัธยมที่พ่อแม่หาให้ตลอด

ส่วนเรื่องเพื่อน เราโชคดีที่เราเป็นคนเข้าหาคนอื่นได้ง่ายแล้วเราก็มีกลุ่มเพื่อนๆที่สนิทแล้ว 4-5 คนแต่ดันเรียนคนละเอกกับเราหมดเลย ดวงเราเป็นประมาณนี้มั้ง ตอนมัธยมเพื่อนสนิทก็อยู่สายวิทย์หมดเรามาเรียนสายศิลป์ พอเรียนมหาลัยก็คนละเอกกัน ฮาาา ส่วนเพื่อนจากโรงเรียนมัธยมก็เจอกันบ่อยๆช่วงกินข้าวเย็น เพื่อนบางคนยังดูยึดติดกับเพื่อนโรงเรียน ไม่ยอมทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ แต่ในความเป็นจริงเราคงไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอด อยากบอกเพื่อนจัง

เรื่องสุดท้ายคงเป็นเรื่องครอบครัว พอมาเรียนก็มาอยู่หอ อาทิตย์นึงจะได้เจอพ่อแม่แค่เสาร์กับอาทิตย์ เลยอยากจะทำให้ดีที่สุดเวลาอยู่ด้วยกัน พ่อแม่ก็เริ่มแก่ขึ้นเราก็โตขึ้น ช่วงนี้รู้สึกรักพ่อรักแม่ขึ้นมากๆ จากปกติที่ก็มากอยู่แล้ว

ปล.เปิดเทอมวันที่ 17 สิงหาคม นี้ ทั้งตื่นเต้นและแอบเครียดนิดหน่อย แต่จะขยันและตั้งใจให้ดีที่สุด

วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2558

กดโควต้ามหานรก

จากปากต่อปากว่าด้วยการกดโควต้าขอเรียนวิชาของคณะ ที่สุดจะแสนยากเย็นต้องแข่งกัน เน็ตใครเร็วกว่า คอมใครเร็วกว่า... ด้วยจำนวนจำกัดของการรับแต่ละเซค และอาจารย์บางคนควรจะหลบเลี่ยง... - .-)
และมันก็เป็นเรื่องใหม่สำหรับเด็ก ปี 1 และวันนั้นวันที่ต้องขึ้นทะเบียน นศ. ตรงกับวันกดขอโคว้ตา...

วันที่ 10 สิงหาคม 2558 
เช้าวันนั้นรีบตื่นขึ้นมาเพราะต้องไปขึ้นทะเบียนนักศึกษา ด้วยความรีบร้อนจึงกินแค่ข้าวปั้น 7-11 และเดินไปตึก sc ด้วยความไวแสง (เว่อร์ฉิบหาย) ขณะกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ....เชี่ยยยย กูลืมหยิบแว่น ถึงว่าแม่งเบลอทำไงดีกลับไปก็ไม่ทัน จะได้เวลาขึ้นทะเบียนแล้ว ก็ไปแบบงงๆ ก็เข้าๆไปตามที่เขาบอกแบบเบลอๆงงๆ เพราะมองไม่เห็นห่าไรเลย ในใจก็มัวแต่คิดเรื่องกดขอโควต้า

พอเสร็จจากการขึ้นทะเบียน(คิดว่าเสร็จ) ก็ไปห้องคอมที่ตึกคณะกับเพื่อนนั่งเล่นเกมส์เล่นเฟสไป 1 ชม.ได้ ก็รีบกลับมาหอเพื่อรอกดโควต้า... เปิดคอม เข้าเว็บ นั่งกดรีเฟรช รีเฟรช รีเฟรช รีเฟรช ..สัดเว็บล่ม........ เหงื่อแตกนั่งกดรีเฟรซยิกๆๆๆๆ ได้แล้วเว้ยๆๆ อาจารย์สุพิชญาต้องเป็นของกูวววว รอหน้าเว็บขึ้น กูต้องได้ กูต้องได้ พอหน้าเว็บขึ้นเท่านั้น สัดดดดด!!! เต็ม เต็ม เต็ม เออเขียวๆกดแม่ง...  นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงได้เรียน ac201 กับ อ.ดิชพงศ์

ปล.ไม่รู้ว่าเรียนแล้วจะเป็นยังไง จะสู้ต่อไป หวังว่าเทอมหน้าคงมีคนมาอาสาช่วยกดกันอีกเยอะๆ 55555