1 October 2019

Hello PM 2.5 dust 😷

First mid-term is doneeee!

Time to focus on IT211 and EC214 *sign*.I'm quite nervous about these subjects but I can do it!!!! yeppp I cann

เราไม่ได้อยากให้ใครรู้สึกแย่ ตัวเราเองก็เหมือนกัน

สวัสดี วันนี้คิดจะตายอีกครั้ง

เพราะคำพูดที่ทำร้ายจิตใจ "ไม่อดทน"

คำนี้แหละ

เราไม่สามารถอดทนได้จริงๆ จะว่ายังไงดี

ถ้าอ่านบล็อกเราก็คงจะรู้ว่าเราเป็นอะไร ตอนนี้ก็เหมือนจะกลับมาหนักๆ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

เรื่องของเรื่องเราเรียนวิชานึงไม่ไหว

เพราะรู้สึกกดดัน คือเราไม่ชอบการแข่งขัน

ทุกครั้งที่เราอยู่ในโหมดนั้น ทั้งกดดันและหลายๆอย่าง แพนิค หายใจไม่ออก

และดูเหมือนวิชานี้จะชอบให้ workshop

ซึ่งเราว่าเป็นการสอนที่ดีมากเลยนะ แต่ไม่เหมาะกับเรา เลยตัดสินใจจะถอน เลยบอกเพื่อน แต่เพื่อนกลับมองว่าเราไม่มีความอดทน ซึ่งความอดทนคนเรามันต่างกัน

ก็ไม่เคยจะให้ใครมาเข้าใจ แต่เราก็อดทนและสู้มาตลอดนั่นแหละ 

เราประเมินแล้ว เพราะเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นแล้ว และจากเรียน 7 ก็เหลือ 3 เพราะทรุดหนักมาก ครั้งนี้เลยตัดสินใจจะรักตัวเอง อีกเรื่องที่สำคัญ

เราไม่อยากเป็นเหมือนคาบ อาจารย์ท่านนึงที่เราเคารพมากๆ แต่เราไม่สามารถทนความกดดันกับความเครียดได้ เราเลยเดินออกจากห้อง 

เราไม่อยากเป็นคนแบบนั้น

เราทำให้คนอื่นผิดหวังในตัวเรา

เราไม่อยากแสดงอาการโรคของเรา เราเลยต้องเดินออก เราไม่อยากร้องไห้ตรงนั้น

ขอโทษที่ไม่เคยเป็นอะไรที่ดีอะไรที่ใครๆหวังได้

และขอบคุณที่ยังมีคนที่รักชีวิตของเรา

มากกว่าการเป็นอะไรที่ใครๆก็เรียกว่าคนประสบความสำเร็จ

3.06.2018

Hello from the hell...
hey I did't write in this page so long
because I deleted Blogger application on my smartphone.

Today I come here to say
oh damn I forgot it

my vacation my sunshine my power with friends

" This is special time "

you and me

better together

@AMERA VILLAS SAMUI

11/06/2017

ไปทะเลเพราะเธอมีเขา

     ฮายยย ไม่ได้เขียนบล็อกมาสักพักใหญ่ๆและเนอะ พอดีช่วงเรียนมีโปรเจคและค่อนข้างทุ่มเทให้โปรเจคมากๆ เลยไม่มีเวลามาเขียนอะไรเก็บไว้เลยอ่ะ ตอนนี้ก็ปิดเทอมและก็ขอเขียนย้อนหลังช่วงไปเที่ยวกับเพื่อนหน่อย

     ทริปนี้ไปสมุย จริงๆจะไปกัน 7 คน แต่ว่ามีเหตุขัดข้องนิดนึงเลยทำให้ได้ไปกัน 6 คน เราเลือกเดินทางด้วยรถไฟด่วนพิเศษ เพราะจองเครื่องไม่ทันเนื่องจากจองล่วงหน้าแค่อาทิตย์เดียวราคาจึงแพงมากๆ พวกเราเลือกพักที่ Amera villas ที่อยู่หน้าทอน เป็นที่สงบเพราะเราค่อนข้างเลือกไปพักผ่อนมากกว่าที่จะไปเล่นน้ำทะเลกัน เราไปเที่ยวกัน 3 วัน 2 คืน

      เริ่มแรกออกจากสถานีบางซื่อ พอถึงสุราษฎร์ธานีก็เช้าพอดีเราแวะกินข้าวมันไก่ตรงข้ามสถานีและตัดสินใจนั่งรถเมย์แทนแท็กซี่ ในราคา 15 บาทด้วยความเร็วเท่ากับเดิน ไปลงที่ ซีทรานครูซ หลังจากนั่งเรานั่งรถบัสต่อไปที่ seatran ferry เพื่อไปลงที่สมุย พอถึงสมุยเราแวะไปลงที่โลตัสเพื่อซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารกันที่พัก พอถึงที่พักเราก็ตัดเตรียมทำอาหาร กินข้าว ล้างจาน สนุกสนาน เล่นสนะน้ำส่วนตัว ที่พักสวยมากห้องกว้าง วิวสวย ติดตรงที่การเดินทางมาที่พักค่อนข้างลำบากเนื่องจากเขาค่อนข้างชัน

       วันต่อมาเราเที่ยวกันทั้งวัน และตั้งใจกินอาหารทะเล มื้อนั้นเรากินกันไป 2,000 บาท หลังจากเที่ยวหินตาหินยาย กินอาหารร้านเสบียงเลเสร็จ เราก็ไปตรงจุดชมวิวนั่นเอง หลังจากเดินเสร็จเราก็ต่อไปที่บ่อพุด เพื่อจะเตรียมเล่นน้ำตอนเย็น เราไปเจอคาเฟ่ CupD เพื่อนั่งรอเวลาเล่นน้ำ พักผ่อนตามสบาย บังเอิญร้านนี้มีบริการนวดด้านข้าง เราเป็นชอบนวดเลยโดนไป 350/ชม นวดเสร็จก็ฟิน เผลอหลับไป หลังจากนั้นเราก็ไปเล่นที่ชายหาดกัน เราไม่เล่นน้ำเลยเฝ้าของให้เพื่อน โดยไปนั่งที่ร้าน บันดารารีสอร์ท มีแต่ฝรั่ง ต่อนข้างชิว พอถึงเวลากลับเราก็ซื้อเครื่องดื่มเตรียมปาร์ตี้วันนี้ที่บ้านพัก

        ตอนเช้าเราตื่นมาทำอาหารเพื่อเตรียมตัวกลับกัน มื้อนี้ทึกคนค่อนข้างจะเหนื่อยๆ ขากลับถึงสุราษฎร์ธานีฝนกำลังจะตกพอดี ขากลับนั่งรถไฟนอน ตอนกลางคืนหลัลสบายเพราะเพลียมาก หลังจากนั้นเราปวดท้องมากๆ พอเลยพาเข้าบริษัทที่พ่อทำงานอยู่และพากลับบ้าน เหนื่อยมากแต่สนุกมาก เหมือนมาเติมพลังกับคนรู้ใจ

ขอบคุณ เตย บิว นัท ปติน กุ๊กกิ๊ก กัน

ที่ทำให้ทริปนี้เป็นทริปที่สมบูรณ์. 

      

OM Charity 2nd

"ค่ายแรกของเรา"

                          นี่เป็นค่ายแรกของเราในรั้วมหาลัยเลยก็ว่าได้ ที่ไปแบบไปเป็นแนวจิตอาสาให้กับชุมชน ครั้งนี้เราไปเพราะเพื่อนชวนไป ก็ไป ก่อนไปเรารู้แค่เพียงว่าเราต้องไปนอนคนเดียวแยกกับเพื่อนที่เราสนิทอีก 2 คนเพราะเป็นสตาฟ เราก็ค่อนข้างกังวลเพราะเราไม่ค่อยกล้าคุยกับใครเท่าไหร่ เราเป็นคนเงียบๆ ชวนคุยไม่เป็น แต่ก็สมัครไปแล้วก็ต้องไปแหละจะมาเบี้ยวคงไม่ดี เราก็เตรียมเสื้อผ้า ยาต่างๆเต็มไปหมด พัดลมพกพา และบำรุงหน้านิดหน่อย แล้วก็ถุงนอน ถุงนอนเราค่อนข้างใหญ่กว่าของคนอื่นมากเลยถูกหาว่าจะไปเที่ยวต่างประเทศ เราใช้กระเป๋าลากเพราะตอนไปเชียงใหม่สะพายเป้แล้วปวดหลัง

                           วันแรก ของการเดินทางก็ไม่มีอะไรมาก ในความรู้สึกเราตอนนั้นเหมือนย้อนกลับไปค่ายลูกเสือ ตอน ม.3 นั่งรถพัดลมร้อนๆตากแดดไป ผมก็พันกันไปหมด ตอนนั้นยอมรับเลยว่าแบบหงุดหงิดนิดนึงเลยแหละ เพราะมันจี้ข้อเสียของเรามาก เราไม่ชอบที่ร้อนๆ ความอดทนต่ำกับความร้อนมากๆ กว่าจะไปถึงราชบุรีก็เย็นพอดี เราก็ไปทานข้าวเย็นกัน เราจำไม่ได้ว่ามื้อแรกเราทานอะไรไป แต่หลังจากทานเสร็จก็ได้เข้าโบสถ์แหละ รู้สึกสงบมากๆเลย มีกิจกรรมตอนกลางคืน เราใส่ชุดนอนไปแล้วเลยทำอะไรไม่ค่อยสะดวก คืนนั้นเราโดนทำโทษให้ไปเต้น แล้วเราก็เต้นไม่เก่งไม่เป็น เป็นคนขี้อายอ่ะ ก็กลัวคนอื่นกร่อยนะเจอคนแบเรา ปกติอยู่กับแต่หนังสือ ไม่ค่อยอยู่กับคน ฮาาาาาา 

                       คืนแรกของเราอาการซึมเศร้ากำเริบหนักมาก อาจจะเป็นเพราะเรากินยาผิดเวลาด้วย นอนในเต็นท์อีก ตอนนั้นในเต็นท์ที่เราพอคุยด้วยได้ก็มีแมวนี่แหละ แต่ตอนนั้นแมวไปช่วยพี่ๆทำอะไรข้างนอกไม่รู้ คือตอนนั้นเศร้ามากแล้วไม่รู็จะคุยกับใคร ไม่อยากให้คนอื่นมากังวลเรื่องเราด้วยเลยออกไปเดินเล่นข้างนอกโทรหาเพื่อนร้องไห้ คือตอนนั้นเศร้ามากคิดว่าคงไม่มีใครเห็น แต่เหมือนเราจะคิดผิด

                      วันที่สอง ก็มีไปปลูกข้าวโพด ไปดูชาวบ้านปลูกเห็ดและช่วยแก้ปัญหาให้เขา มีไปดูทำปุยฝ้าย วุ้นที่เอาผักมาทำ ตอนช่วงที่กำลังเดินไปดูปุยฝ้ายอ็อฟดันพูดเรื่องเราร้องไห้ออกมา ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆเลย เราอาจจะคิดมากด้วยว่าอ็อฟพูดเหมือนมันเป็นเรื่องขำๆพูดได้ แต่คือเราไม่ขำเมื่อคินเราเศร้ามากๆ เศร้าแบบแย่มากๆจริงๆ ตอนนั้นเราเลยไม่รู็จะทำอะไรเลย เลยไม่ได้ดูเขาทำปุยฝ้ายอะไรทั้งนั้น นั่งรู้สึกแย่ไป ตอนนั้นพยายามปรับอารมณ์ตัวเองอยู่ ก็คิดตลอดว่าอ็อฟไม่รู็ว่าเราเป็นอะไร เขาก็แค่เห็นแล้วพูดมันออกมา อย่าไปโกรธเขาเลย พอตอนบ่ายเราก็โอเคขึ้นเยอะ ก็ทำกิจกรรมกับคนในกลุ่มสนุกดีนะ ตอนกลางคืนวันนี้มีรอบกองไฟ ก็สนุกดี 

                    วันสุดท้ายก็ไม่มีอะไรมาก เข้าโบสถ์ เล่นกับเด็ก กลับ แวะสวนผึ้ง "เจอร้านขายกรอบรูปที่เราชอบมาก" แต่เสียดายที่ไม่มีขายออนไลน์

                  ปล.เราอาจจะเขียนไม่ละเอียดเพราะภาพความทรงจำมันเบลอๆไปบ้าง แต่เราจำทุกคนที่ไปค่ายได้ เราดีใจที่เราได้ไปค่ายนี้ เหมือนเป็นค่ายดัดนิสัยเราชั้นดีเลยแหละ ปกติเราไม่เคยต้องมาทำอะไรแบบนี้ ทำให้เราได้รู้จักเพื่อนๆมากขึ้น ฝึกความอดทนตัวเองได้มองเห็นว่าทุกคนมีหลายด้าน อยู่ที่เราเลือกจะมองเขา ถ้าอยากให้โลกในใจเรามีความสุขก็เลือกมองด้านที่เราแฮปปี้กับมัน

"ทริปนี้เราขอจอบคุณแมวเป็นคนแรก ขอบคุณที่เข้ามาคุยกับเรา แมวเป็นคนน่ารักมาก"

"ขอบคุณเฟิร์น สา ที่ชวนมาและขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนและเป็นห่วงกัน"

"ขอบคุณทุกคนที่ทำให้เราหัวเราะยิ้ม และมีประสบการณ์ใหม่ๆ"

เผลอๆ

รูปนี้แมวถ่าย

15/02/2017

THE MUSIC ROOM KARAOKE

belated birthday party

คาราโอเกะ กับ พวกเรา คือสิ่งที่เกิดมาคู่กัน

เรานัดกันแบบปุปปัป ว่าจะไปร้องคาราโอเกะกัน เพื่อฉลองวันเกิดย้อนหลังของเรากับพลอยวี

สิ่งที่เกิดขึ้นคือเราร้องเพลงรวดเดียว 2 ชม.ครึ่ง

ที่เรามาร้านนี้เพราะพวกเพื่อนๆอยากร้องเพลงเกาหลี คือเพลงเยอะมากๆรู้สึกคุ้มกับเงิน

ถึงแม้ห้องจะมีกลิ่นอับๆอยู่บ้างแต่รวมๆแล้วเหมาะสมกับราคา

ชม.ละ 120 ร้อง 2 ชม ฟรี 30 นาที

วันนี้เป็นวันที่มีความสุขมาก

เรื่องจะจบเพียงแค่นี้ถ้าไม่มีข้อความจากเพื่อนให้ไปก้ำเป็นเพื่อน ฮา

หลังจากไปก้ำก็ไม่มีอะไรมาก มึนๆเมาๆแต่มีสติดีกว่าครั้งก่อนๆเยอะมาก  แต่นั่นแหละกลับมากินยาแล้วก็ไม่ดี เลยสรุปว่าต่อไปนี้ถ้าดื่มจะไม่กินยา

- F4 คงเป็นเพลงที่ชอบสุดในวันนั้น -